راستش را بگو
صبح که میآید
رویا تمام میشود
انگار داد میزنند
نخود نخود هر که رود خانه خود
تو می روی ومن می مانم یک دنیا نبودن
همه نبودنت به بیداریس
وشب ماه من به دنبال
چکیدن ستاره است
من گیج نبودنت
راستش را بگو.!
انتظار سپیده ات برای چیست؟
گم شدن سرخی آفاق ؟!
پر و بال ابر به شفق !
یاتوان ضرب به مضراب سیم زرین آفتاب!
چند شنبه ها را شنبه منظور میماند
من تو را به همه بودن شبها ..
پنجشنبه 6 مهر 1396 - 11:49:24 AM
آخرین مطالب
نمایش سایر مطالب قبلی
آمار وبلاگ
Rss Feed
Advertisements